Zgodnie z zapowiedzią przychodzę dziś z tekstem o książkach marca.

Zupełnie przypadkowo dwie z nich (czyli 50%) są literackimi wariacjami na temat zespołu Aspergera, dwie pozostałe natomiast są z Finlandii. Nie ma to żadnego związku, ale może chcielibyście wiedzieć.

Mój faworyt z prezentowanej czwórki. To mocna, gęsta opowieść o kobietach, miłości, zdradzie i przebaczeniu. Jednocześnie jest to typowa dla literatury fińskiej oszczędna w słowach forma, która podskórnie tętni od emocji, jak zamarznięta rzeka, która pod lodem kryje wartki nurt. Pulkkinen opowiada historię kilku kobiet, babki, matki, córki i kochanki, a ich życie splata się w jedną całość, tworzy zamkniętą całość, tak jakby los wnuczki był powtórzeniem losu babki, Nie jest to książka z gatunku łatwych i szybkich, ale warto.

Na podstawie książki powstał w Finlandii spektakl.

Dystrybutor opisuje tę pozycję jako książkę kryminalną, ale nie liczcie na kryminał w skandynawskim stylu. To raczej coś w stylu postapokaliptycznej wizji. Historia rozgrywa się w niedalekiej przyszłości, ziemia jest zrujnowana przez ludzi, dlatego ciągle pada deszcz. Helsinki są zdewastowane, a w mieście grasuje morderca podpisujący się jako Uzdrowiciel. Czy napewno chodzi mu o zemstę za zrujnowany klimat? Główny bohater Tapio poszukując swojej zaginionej żony Johanny, odkryje nie tylko kim jest Uzdrowiciel, ale pozna również siebie i ludzi, których nazywa swoimi przyjaciółmi. Przewrotność tej historii jest największą siłą tej książki. Tak naprawdę wcale nie chodzi tu o to, co widać na pierwszy rzut oka. Taka własnie jest literatura fińska i za to ją uwielbiam.

Graeme Simsion, Projekt Rosie, Media Rodzina 2013

Ksiązka Simsiona to zabawna i lekka opowieść o trudnościach życia z ASem (choć życie z tą przypadłością nie jest ani zabawne ani lekkie szczerze mówiąc). Don Tillman poszukuje żony. Problem w tym, że ma trudności z nawiązywaniem i utrzymywaniem kontaktów społecznych. Jest zbyt drobiazgowy i sztywny, nie umie żartować i wszystko bierze dosłownie. Don ma zespół Aspergera. Jego przyjaciel Gene postanawia mu pomóc, podsyłając rózne kandydatki. Jednak dopiero poznanie Rosie, która prosi Dona o pomoc w ustaleniu, kto jest jej ojcem, rozpoczyna zmianę w jego życiu. W poszukiwaniu ojca Rosie wyruszą w szaloną podróż. Kto okaże się ojcem Rosie i czy projekt "Żona" skończy się sukcesem? 

Mark Haddon, Dziwny przypadek psa nocną porą, Świat Książki 2004

Ostatnia książka w marcu, mam wobec niej mieszane uczucia. Jej bohaterem i narratorem jest Christopher, Ma 15 lat i 3 miesiące, mieszka w Swindon (zgadzam się z nim, brzydkie miasto) i właśnie odkrył, że ktoś zamordował Wellingona, psa jego sąsiadki. Christopher postanawia wyjaśnić tę zagadkę, przy okazji wyjdą też na jaw brudne sekrety w jego rodzinie, a rozwikłanie zagadki zaprowadzi go aż do Londynu. Christopher ma Aspergera, ale osobiście uważam, że jego objawy wskazują bardziej na autyzm, niż na AS. Wiem, że książka jest już leciwa, ale mimo wszystko, dzieci z Aspergerem zwykle nie muszą chodzić do szkół integracyjnych. Książka mnie zmęczyła, nie polubiłam żadnego z bohaterów i nie zamierzam już nigdy do niej wracać (tak, do ważnych dla mnie książek wracam).

Co u Was było czytane w marcu? Podzielcie się! Mam długą listę oczekującyh książek, ale zawsze jestem otwarta na pomysły.

Ciao.